رهگیری اندیشه «نصب الهی امامان» در سیره و سخن حضرت زهرا(س)
امامت در اندیشه امامیه، همچون نبوت منصبی الهی است؛ بر همین اساس انتخاب و انتصاب امام را مانند انتخاب و انتصاب نبی، منحصر در جعل و اراده خداوند می‌دانند. امروزه گروهی از نواندیشان شیعی با ادعای «مطالعه تاریخ اندیشه امامیه»، باور به «نصب الهی امامان» را فاقد پیشینه و پشتوانه تاریخی در عصر ائمه نخستین دانسته و آن را نتیجه تطوّرات امامتِ شیعی قلمداد می‌کنند که در خلال حوادث و اقتضائات تاریخی، بر اصول فکری شیعه افزوده شده است. تحقیق حاضر تلاش دارد تا با روش توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای، با تکیه بر سیره و سخنان حضرت زهرا(س) نشان دهد که آموزه «نصب الهی امامان» همچون دیگر معارف اصیل اسلامی، ریشه در قرآن و سنّت نبوی دارد؛ این آموزه، در عصر حضور اهل‌بیت(ع)، با ملاحظه شرایط هر دوره و متناسب با فهم جامعه مخاطب، توسط ایشان، بدون کمترین تغییری در محتوا تبیین می‌شد.
این محتوا فقط برای اعضا قابل مشاهده است.
برای دسترسی به این محتوا، وارد سایت شده و اشتراک کتابخانه را تهیه کنید. (مشاهده راهنما)
