موارد استدلال تفسیری- کلامی به آیه لا اکراه فی الدین
مقاله حاضر مهمترین مواردی را که دانشمندان علم کلام به آیه ﴿ لا اکراه فی الدین﴾ استناد کرده اند ، مورد بررسی قرار داده است ؛ بر این اساس آیه شریفه در دو جهت مورد استدلال قرار گرفته است: 1. در مورد افعال الهی؛ مانند: قاعده لطف، تشریع قوانین و تکالیف به شرط اختیار و نیز امتحان الهی؛ 2. در مورد آنچه به انسان‌ها مربوط می‌شود (اعم از معصومان علیهم السلام و غیر آنان)؛ مانند: بحث عصمت و بحث از وظیفه پیامبرصلی الله وعلیه وآله که در ارتباط با معصومان علیهم السلام مطرح گردیده و مباحثی چون: نفی تقلید در عقاید و آزادی فکر و عقیده در رابطه با همه انسان‌ها. و سرانجام، بحثِ «کثرت‌گرایی دینی و نفی جبر» از مباحثی است که در راستای اندیشه و دیدگاهِ گروه‌های مختلف فکری و کلامی (قدیم و جدید) مورد تأمل قرار گرفته است. از بررسی موارد فوق بدست می آید که محوری ترین موضوعی در این راستا ، بحث «نفی جبر و اثبات اختیار» است که بر اساس آن، استدلال‌های دیگر شکل می‌گیرد.
این محتوا فقط برای اعضا قابل مشاهده است.
برای دسترسی به این محتوا، وارد سایت شده و اشتراک کتابخانه را تهیه کنید. (مشاهده راهنما)
